به گزارش رویداد شیراز، در روزهای گرم سال، صحنه بازی کودکان در حوضچه‌ها و آب‌نماهای شهری، هرچند در نگاه نخست نشاط‌آور و بی‌ضرر به نظر می‌رسد، اما در بطن خود، زنگ خطری برای فرهنگ استفاده از فضاهای عمومی و رعایت حقوق شهروندی است.
این رفتار، گاه با استقبال یا سکوت والدین نیز همراه می‌شود، نه‌تنها موجب آسیب به تجهیزات شهری و افزایش هزینه‌های نگهداری می‌شود، بلکه از جنبه بهداشتی و ایمنی نیز پیامدهایی نگران‌کننده دارد. آب‌نماها و حوضچه‌ها برخلاف استخرهای استاندارد، فاقد سیستم تصفیه مناسب‌اند و تماس بدن با آب آن‌ها می‌تواند زمینه‌ساز بروز بیماری‌های پوستی یا عفونی شود.
فراتر از آسیب‌های جسمی، چنین صحنه‌هایی بازتاب نوعی غفلت فرهنگی است؛ جایی که مرز بین فضاهای تفریحی و نمادهای زیباسازی شهری مخدوش می‌شود. کودک امروز، اگر نیاموزد که آب‌نما محل بازی نیست، در فرداهای شهر نیز مرزهای قانونی و اجتماعی را کمتر جدی خواهد گرفت.
بی‌تردید مسئولان شهری در کنار تأمین فضاهای استاندارد بازی برای کودکان، باید در مسیر آموزش شهروندی نیز گام‌های مؤثرتری بردارند.
تابلوی هشدار نصب‌شده در کنار یک حوضچه، وقتی که هیچ آموزش یا جایگزینی برای بازی کودک وجود ندارد، تنها کاغذی بی‌اثر خواهد بود.
فرهنگ شهری را نه با ممنوعیت صرف، که با آموزش، الگوسازی و ایجاد فضاهای جایگزین می‌توان نهادینه کرد. بازی حق کودک است، اما حفظ نظم، ایمنی و هویت شهر نیز وظیفه همگان است .
دیدگاهتان را بنویسید